- Sekolah Baru -
ARRGGHHHH!! Mama nak balik!
Itulah yg aku rasakan pada hari pertama aku sekolah. Boleh bayangkan tak aku menangis2 suruh ayah aku hantar sampai masuk dewan and suruh ayah stay sampai aku habis. Temankan aku masuk kelas semua. Haha. Kalau aku sekolah tadika logik lagi. Ni da Form3. Tak malu ke? Aku peduli apa. Tuh ayah aku. huhu. Boleh dikatakan aku tak pandai nak berdikari lagi. Aku tak kenal dunia luar lg. Segalanya ayah mama. Kalau kowg mesti da pandai hang out semua kn? Aku belum lagi sebab ayah aku tak lepaskan aku buat mcm tuh. Dia still ingat aku ni baby dia lagi.
Aku tak tahu mcm mana nak buat kawan. So aku diamkn diri je. Ada yg cop aku sebagai budak sombong! Tak reti nak senyum! Haha.Tapi yg bestnye semua cikgu layan aku baik sngt! Sampaikn ada student yg jelez. Tambahan pula student dkt situ ramai yg speaking. Wahh ^^ Mau nangis aku! English aku da la terabur. Haha. Tuh la sukan je tahu dulu. Belajar tah ke mana. Baru aku tahu betapa bodohnya aku. Ggrr.
' Hye. I'm Fryha. And u? '
' Tiqah.. Hye :) '
Seorang gadis yg sangat comel ^^ Aku suka tengok dia. Putih & friendly. Aku jadi terlalu rapat dgn dia. Sehinggakan kawan2 dia kata aku rampas kawan baik dowg. Pergghh! Mana aku tahu. Haish! Ujian2. Waktu ni aku banyak sangat masalah. Keluarga terutama sekali. Ada seorang ustazah yg mengajar aku perasan ada something wrong dgn aku.
Tibatiba ustazah sentuh tgn aku.
'Tiqah ada masalah ke? Nak cerita apapa? '
Saat tuh aku rasa tersentuh sngt and dgn tak tahu malunya aku menangis teresak2 depan dia. Malunye! Perasaan aku tak dapat nak dibendung lagi. Hanya Tuhan saja yg tahu.
' Mama.. Walau apa pun kaklong akan sentiasa bersama mama. Maafkan kaklong. Semuanya salah kaklonng. Kalau kaklong tak gatal mulut doa mcm tuh dulu perkara ni takkan jadi. Mama kuat ye. Kaklong terima kalau mama marah kaklong. Asalkan hati mama tak kn sakit lagi. Kaklong sayangkan mama. Kaklong tak sanggup tgk mama termenung and menangis setiap hari. Kaklong selalu perhatikan mama tanpa mama sedar. Kaklong anak mama. Mana mungkin kaklong sanggop tgk mama sedih mcm ni. Maa.. Nak je kaklong pergi dekat mama peluk kuatkuat. Tapi tak tahu kenapa ego kaklong halang untuk kaklong buat mcm tuh. Mama kena kuat untuk kami. Tabah ye ma :'( '
Aku hanya mampu berdoa dlm hati. Tak mungkin aku ceritakan pada seseorang. Aku lebih memilih untuk memendam rasa.
Bersambung...
No comments:
Post a Comment